Durf te voelen

Geplaatst op woensdag 21 november 2018 @ 23:40 , 370 keer bekeken

Eén van de moeilijkste dingen na het verlies van een geliefd persoon is de confrontatie met je gevoel. Niet één keer, maar keer op keer op keer. Het vraagt moed om deze confrontatie steeds opnieuw aan te gaan en te voelen wat het met je doet.
 

Zelf heb ik er bewust voor gekozen om het monster van verdriet en pijn aan te kijken en het hele proces van het begin tot eind te doorlopen. Wanneer dat proces ook eindigen mag.
 

Het voelt soms dubbel. Je pakt je leven weer op met in je achterhoofd het altijd aanwezige besef dat er iemand voorgoed mist. Niet meer spontaan even een WhatsApp sturen of een afspraak maken voor een bezoek. Dat is allemaal verleden tijd. Je moet door zonder de fysieke aanwezigheid van die ene.

In mijn persoonlijke geval heb ik mijn zoon geboorte gegeven, de urn met zijn as in de grond laten zakken en de eerste scheppen aarde gestort om het gat toe te dekken. Als ouder wil je het niet, maar ik heb zijn begin en zijn einde meegemaakt. Zijn komst op deze aarde was pijnlijk en zijn vertrek eveneens. Hij lag echter zo vredig in zijn kist. Zijn handen net zo gevouwen als vlak na zijn geboorte. Van pijn was niets te zien, maar wel van vrede. Heel veel vrede. "Het is goed zo" was het eerste wat in me omhoog kwam.
 

Heel bewust heb ik ook foto's van mijn zoon in zijn kist gemaakt. Ik hoor vaak anderen zeggen, dat ze dat niet aan zouden kunnen. Maar tevens hoor ik van mensen, die ook een geliefde heel plotseling hebben verloren, dat ze de foto's van die laatste zichtbare momenten in de kist achteraf missen. Als je het kunt opbrengen om die laatste momenten vast te leggen, dan zou ik dat zeker doen. Er komt ongetwijfeld een moment in je leven, dat je blij bent om je geliefde in zijn laatste momenten nog eens te kunnen zien.
 

Verwerken van een verlies kost tijd. Voor de één zal het gemakkelijker zijn dan de ander. Sluit je niet af voor het verdriet, maar laat het toe. Dan vindt het op een gegeven moment een plaats in je leven. Dan kun je blij zijn met alle mooie momenten die jullie samen gekend hebben. Misschien is niet alles op beeld vastgelegd, maar in je hart blijft alles bewaard. Daarvan ben ik overtuigd.